Taniec towarzyski - główny podział gatunków

Taniec towarzyski - główny podział gatunków

Taniec towarzyski spełnia mnóstwo funkcji, dla części osób jest wyjątkową formą wyrazu, pasji i zainteresowań, a dla innych stanowi wyuczony zawód. W tym drugim przypadku często bierze się udział w profesjonalnych turniejach tanecznych, w tym miejscu warto dowiedzieć się, jakie cechy charakterystyczne mają poszczególne tańce towarzyskie.

Taniec towarzyski - główny podział gatunków

Rodzaje tańców towarzyskich

Mówiąc o tańcu towarzyskim należy podkreślić, że każdy rodzaj wywołuje mnóstwo emocji podczas ruchu, zarówno tancerki, jak i tancerze muszą być maksymalnie skupieni. Niezbędne są ponadto ogrom pracy i zaangażowanie w każdym momencie. Poprzez taniec o wiele łatwiej wyrazić swoje uczucia i wartości, którymi kieruje się dany człowiek. Taniec towarzyski wykonuje się w parze, tworzą go tancerki i tancerze, jednak ci drudzy są odpowiedzialni za prowadzenie swojej partnerki. Istnieje kilka klasyfikacji, między innymi podział na tańce standardowe i latynoamerykańskie, a także użytkowe. Każdy z nich różni się historią powstania, charakterystycznymi krokami i ogólnym przeznaczeniem ruchu. Wśród tańców standardowych wyróżnia się walca wiedeńskiego, angielskiego, tango, quickstepa i fokstrota. Walc wiedeński jest szybszy od angielskiego i główną jego cechą jest duża ilość obrotów i płynnych przejść. Tancerki i tancerze uznają go za najbardziej elegancką odmianę tańca, z czym trudno się nie zgodzić. Drugą odmianą walca turniejowego jest angielski, oczywiście ma powiązanie z wiedeńskim, ale ma wolniejsze o połowę tempo. Występują w nich figury takie jak: wirówka, skrzydełko, promenada, fallaway, czy obroty w prawo i lewo.

Tango, quickstep i fokstrot – czym się wyróżniają?

Powyższe nazwy powinny być dobrze znane amatorom tańca towarzyskiego, tango wywodzi się z argentyńskiego Bueno Aires i  urugwajskiego Montevideo. Na przestrzeni wielu lat ten taniec doczekał się kilku odmian, na przykład tanga vals, milonga, czy amerykańskiego i międzynarodowego. Najszybszy rozwój tanga miał miejsce w drugiej połowie XIX wieku, upatruje się w nim inspiracji z flamenco oraz habanery. Quickstep został zapoczątkowany w latach 20. XX wieku w Stanach Zjednoczonych, skąd dotarł do Europy. Znajduje się na podium najszybszych tańców standardowych, zalicza się do gatunku swinga. Wykonujące go tancerki i tancerze wplatają podskoki, które formą przypominają szybkie bieganie po parkiecie. Całość sprawia wrażenie, że para unosi się lekko nad ziemią. Na koniec wyliczenia zostaje fokstrot, uznawany za najszybszy spacer świata lub lisi krok. Jego cechą charakterystyczną jest częsta zmiana tempa z szybkiego na wolne i odwrotnie. Warto podkreślić, że w nawet najmniejszym stopniu nie wygląda to „ciężko”. Jest wprost przeciwnie – para zachowuje wzorową płynność każdego ruchu. Tempo w fokstrocie uznaje się za dość szybkie, wynosi 30 taktów na minutę. W każdym powyżej opisanym tańcu wymaga się strojów zapewniających pełen komfort i elegancki, stosowny do okazji wygląd. Ponadto do tańca niezbędne jest także profesjonalne obuwie, z podeszwami uniemożliwiającymi upadek.

Podobne artykuły